ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Ο Απόλλωνας πήρε την απόφαση να ιδρύσει ένα Μαντείο για να φανερώσει στους ανθρώπους την αλάθευτη βουλή του πατέρα του Δία. Όμως ήταν δύσκολο να διαλέξει τόπο. Έτσι μια μέρα άφησε τον Όλυμπο κατέβηκε στην Πιερία, πέρασε από πολλά μέρη και από την Ιωλκό (στη Μαγνησία) πέρασε στην Εύβοια. Βγήκε στο ακρωτήριο Κηναίο της Β. Εύβοιας και κατεβαίνοντας από τη δυτική παραλία σταμάτησε στον κάμπο του Λήλαντα, ανάμεσα στη Χαλκίδα και στην Ερέτρια. Όμως ο τόπος δεν του άρεσε. Πήρε λοιπόν το δρόμο, διάβηκε τον Εύριπο και πήγε στη Στερεά. Εκεί στους Δελφούς έφτιαξε τελικά το Μαντείο του.

Πηγή : Κακριδής, Ι.Θ., (επιμ.), Ελληνική Μυθολογία, τ.2. σελ.146, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.

Να και ένας αρχαίος ύμνος που μας διηγείται αυτό το περιστατικό:

ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Πρώτα λοιπόν στην Πιερία κατέβηκες από τον Όλυμπο

προσπέρασες τον Λέκτο τον αμμουδερό

και τους Αινιάνες

μες από τους Περραιβούς κι αμέσως έφτασες στην Ιωλκό

και στο Κηναίο της περιβόητης για τα πλοία της Εύβοιας

ανέβηκες

κι εστάθηκες στην πεδιάδα του Ληλάντιου

που δεν σ’ άρεσε να φτιάξεις ναό κι άλση πυκνόδεντρα.

Τότε από εκεί τον Εύριπο διαβαίνοντας ω μακροβόλε Απόλλων

ανέβηκες στο χλοερό πανάγιον όρος.

Πηγές : Παπαδίτσας, Δ.Π., Λαδιά, Ε. (κειμ. μετάφρ. σχόλια), Ομηρικοί Ύμνοι, σελ. 216 – 223, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1997.

7^ο Γυμνάσιο Χαλκίδας. Τα τρελά νερά του Ευρίπου. Μύθος, Ιστορία, Κοινωνική και Οικονομική ζωή, σελ. 22, Χαλκίδα: Αυτοέκδοση, 2005.

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ και Ροιώ - Άνιος

Η Ροιώ, όμορφη κόρη του Στάφυλου και εγγονή του Διονύσου, είχε μείνει έγκυος από το θεό Απόλλωνα. Ο πατέρας της ο Στάφυλος νομίζοντας πως εραστής της ήταν κάποιος θνητός, την έβαλε μέσα σε μια κασέλα, την έκλεισε και την έριξε στη θάλασσα. Η κασέλα σπρωγμένη από τα κύματα έφτασε στην Εύβοια και άραξε σε μια ακρογιαλιά. Βγήκε η Ροιώ, κρύφτηκε μέσα σε μια σπηλιά και γέννησε ένα γιο που τον ονόμασε Άνιο.

Αργότερα ο Απόλλωνας πήρε το γιο του τον Άνιο από την Εύβοια και τον πήγε στο ιερό του νησί τη Δήλο. Εκεί τον τοποθέτησε ιερέα και βασιλιά του νησιού. Ο Άνιος απέκτησε τρεις κόρες (Οινοτρόπους τις λέγαν όλες μαζί, οι αρχαίοι Έλληνες). Αυτές ήταν η Οινώ, που φρόντιζε για το κρασί, η Σπερμώ, που φρόντιζε για τα στάρια και η Ελαΐδα που προστάτευε το λάδι. Ό, τι άγγιζαν με τα χέρια τους γινόταν τροφή.

Όταν πέρασαν οι Αχαιοί πηγαίνοντας για την Τροία, πριν τον πόλεμο, στάθηκαν στη Δήλο και έκαναν θυσίες. Ο Άνιος, που ήταν και μάντης, προέβλεψε ότι θα πολεμάνε 9 χρόνια και το δέκατο θα καταχτήσουν την Τροία. Τους πρότεινε να μείνουν εκεί και να πάνε μετά από αυτά τα χρόνια στην Τροία, αλλά αυτοί δεν το δέχτηκαν.

Πηγές : Κακριδής, Ι.Θ., (επιμ.), Ελληνική Μυθολογία, τ.5. σελ.57, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986.

Σχολικό βιβλίο: Μαϊστρέλλη, Σ., Καλύβη, Ε., Μιχαήλ, Μ., Ιστορία Γ΄Δημοτικού, Από τη Μυθολογία στην Ιστορία. σελ.64, ΟΕΔΒ, 2005.